Kağıtta her şey daha sade.
Her cümle uyar kuralına.
Ne kadar kalem çiğnersem
O kadar yazarım parmakla.
Batırsam yumuşak tene
Yeni sivri ucunu kurşunun.
Yara değil amacım, hayır.
Uzak mesafelerden bile
Görülecek çizik tablosu,
Bu yaratılan: Acının sanatı.
Kusacağım.
Midemde oluşan iğrenç baloncukları
Kusacağım.
Beynim akmaya başlasa kaçacaklara,
Ruhumla dalga geçen doktorlara,
Akan kırmızı sıvıyla beslenenlere,
Bütün içimi; kaslarımı, iskeletimi.
Kusacağım.
Ne demiştim kağıda başında?
Başım dönene kadar donuk.
Sivri uçlar boğazıma batıyor
Kanı kusmama sebep oluyor.
Üstüm başım bulanmış sıfıra.
Hiç olmadığım kadar pozitifim.
Şimdi
Biraz daha kusacağım
İzninizle.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder