Kerem Çinpolat ile Leman Sabah sevgili olduklarından beri verimliliklerini arttırmak için Hobiko (Hobi Koruma) dedikleri bir oyun oynuyor. Basitçe, seçtikleri altı farklı hobiden herhangi birini 10 dakika yaptıklarında kendilerine puan yazıyorlar. Ayın sonundaysa en çok puan alan kazanıyor, kaybeden onu ödüllendiriyor. Bu blogdaki eserler, Hobiko’da puan almak için yazdıklarıdır. İyi okumalar. Yorumlarınızı bekliyorlar.
“Daha saat bir ya. Böyle yoğun gün görmedim.”
“Yıl sonunda öyle olur. Yılbaşında bak bir de.”
“Yılbaşının ne farkı var? Eylül abla, ateşin var mı?”
Sigarasını yaktım.
“Yılbaşında herkes parasını harcamış oluyor, gelen giden olmuyor.”
Hasan güldü: “Bedirhan abiler yine gelip kiremit sipariş ediyordur yine ama!”
“Tabii oğlum, tabii! Onlar kıyamet günü bile burada olurlar, sen merak etme…”
(“Kıyamet günü gelse de rahat etsek.”)
“Ne dedin Eylül abla?”
Gül aromalı Lays Fırından
Geçti ıstakozun yanından
"Tadın kötü, seven seyrek
Uzak dur kıyıdan," diyerek.
Kıskacı kıyıdaydı, zeytin gözleri fırında...
Kağıtta her şey daha sade.
Her cümle uyar kuralına.
Ne kadar kalem çiğnersem
O kadar yazarım parmakla.
Batırsam yumuşak tene
Yeni sivri ucunu kurşunun.
Yara değil amacım, hayır.
Uzak mesafelerden bile
Görülecek çizik tablosu,
Bu yaratılan: Acının sanatı.
Yanlış anlaşılsın, ama
Hayatı çok! seviyoruz.
İkimiz de, birer yama;
Kötü'ü iyi-ce kapıyoruz.
Evet.
Bu aylık takvimler ve
Hayatî hedeflerle
Hobi korudum, ya
yınladım. Ya n'oldu?
Ko'dum, ya'dım;
Bilin bakalım!
n'oldu?